The Fantastic Expedition of Painting #2

expositieruimte /

In twee exposities wordt werk getoond van 14 beeldende kunstenaars uit Groningen en Friesland.

Verschillende benaderingen van de deelnemende kunstenaars van schilderkunst komen in de tentoonstellingen aan de orde. Kleur, materiaal, gereduceerde vorm, verfbehandeling, andere wijzen van presenteren en concepten - de meer fundamentele aspecten van schilderkunst - vormen de basis van het werk van de kunstenaars. Ze laten zien dat er in het Noorden interessante, verrassende en fraaie schilderkunst wordt gemaakt.

De indeling van de expositieruimte LaKaserna – een aaneenschakeling van meerdere kleine ruimtes - biedt de mogelijkheid om het werk van kunstenaars op intiemere wijze dan in een grote zaal met elkaar te ‘confronteren’. Het streven is daarbij het geheel meer te laten zijn dan ‘de som der delen’.

Deze expositie en de vorige editie in het voorjaar is samengesteld door Joke Vos en Jacob van der Veen van de Stichting Kunstruimte09 (K09), die tot begin 2013 in de stad Groningen een bij kunstliefhebbers en kunstenaars een inmiddels legendarische eigen ruimte voor fundamentele kunst beheerden.

Harry Markusse (1990)
Jonge kunstenaar, in 2013 afgestudeerd aan de Academie Minerva te Groningen. Ogenschijnlijk beredeneerd en rationeel geconstrueerd werk, maar dat is schijn: de abstracte patronen en vormen zijn vaak het resultaat van intuitie. Zo ook het kleurgebruik: recente schilderijen – in acryl op polyester – hebben titels als ‘Miami’ of ‘Night Impuls’, wat associatief kleurgebruik suggereert.
In 2015 genomineerd voor de Koninklijke Subsidie voor de Schilderkunst.

Coen Vunderink (1979)
Schilder pur sang. Creëert abstracte ruimtes op doek met behulp van diverse materialen. Vitrages, lamellen, sjablonen, gevonden voorwerpen: alles kan worden gebruikt voor patronen en vormen. Schilderijen zijn vaak een combinatie van sjablonen en patronen van min of meer herkenbare vormen en schilderkunstige gebaren met eitempera.

Peter van der Weele (1967)
Fundamentele schilderkunst. Is veel bezig met het doorbreken van de beperktheid van het 2-dimensionele schilderdoek: geknakte, geperforeerde, gebogen of samengestelde schilderijen maken dat een werk er –afhankelijk van de positie van de kijker- er telkens anders uit ziet. Werkt op- en met diverse materialen als verf op doek, aluminium, papier, karton en digitale media.

Albert Oost (1968)
Friese kunstenaar. Assemblages maakt Albert Oost al sinds zijn academietijd.
Het is een manier om de geest op te rekken, zoals hij dat noemt: 1+1 = 3. Gevonden industrieel schroot, materiaal los van haar functie - verbogen, beschadigd, gekleurd - slingert rond in het atelier en vindt ongedwongen zijn weg in een samenspel met ‘verloren’ onaffe doeken in nieuw werk. Het doel van de kunstenaar is de zoektocht langs de grens van het schilderen waar niets vastligt en het ene element z’n weg kan vinden naast het andere. Op zoek naar dat ene werk, dat alles zegt en tegelijk niets.

“Als ik werk weet ik niets, niets van alles wat ik ooit heb geleerd, ik probeer te zijn en mijn werk te doen. Het werk zie ik als schilderkunst die een uitdrukking is van zichzelf, kleur, ordening, ritme en materie.”
Werk van Albert Oost is opgenomen in collecties van oa het Fries Museum en Museum Belvédère.

Jan Scheerhoorn (1962)
Schilder van licht. Of beter gezegd: het wegschilderen van licht. Laag over laag wordt licht op een doek weggeschilderd tot een monochroom grijs. In een andere omgeving dan het atelier tonen zich de subtiele grijsnuances, en ingehouden toonwaarden en kleuren. Scheerhoorn maakte ook een aantal werken ‘in situ’ gebaseerd op het ‘wegschilderen’: arbeidintensieve projecten, zoals recent in het kerkje van Oostum, waar een deel van het kerkje als het ware werd ‘weggeschilderd’ tot een monchroom en diffuus geheel, alsof dat deel van het kerkje zich bijna aan de waarneming onttrok en nog slechts een vage herrinnering leek te zijn.

Fabian Westphal (1982)
Minimalistisch werk. Een duidelijke vorm, een simpele kleurstelling, repetities van vormen of een reeks van mogelijke wiskundige constructies van een geometrische vorm is de basis van zijn werk. Concreet en helder. Dat is een kant van het werk van Fabian Westphal. Daarnaast worden gevonden voorwerpen een nieuw leven ingeblazen door ze met minimale ingrepen te transformeren tot concrete kunstobjecten. Doordachtheid vs. luchtigheid en soms komen beide elementen samen in een werk

Aimée Terburg (1971)
Monochrome schilderkunst wordt vaak gecombineerd met tekenachtige elementen, die een subtiel ruimtelijk effect creëren en het schilderij als het ware activeren. Het werk is proces-gebaseerd, waarbij elementen uit onder meer de kunstgeschiedenis, reproductietechnieken, film, strips, design, architectuur en grafische elementen worden gebruikt of gecombineerd tot suggestieve autonome beelden.

Ook deze expositie is een samenspraak van werk van kunstenaars uit verschillende generaties en met verschillende opvattingen. Een samenspraak die laat zien dat de meer fundamentele schilderkunst een levendig en blijvend aspect vormt van de beeldende kunst.

De 'The fantastic Expedition of Painting #2' is te zien t/m 13 december 2015. Deze expositie is mede mogelijk gemaakt door:

logosKRGenSTBH-WEB

Comments are Disabled